Standard & Poor's vlaggenschipindices, de S&P 500 en S&P 100 zijn essentiële benchmarks voor het analyseren van de Amerikaanse financiële markten. De S&P 500, die in 1957 werd gelanceerd, bestaat uit 500 van de grootste bedrijven die genoteerd staan aan Amerikaanse beurzen. De diversiteit van de componenten (alle belangrijke economische sectoren) maakt het een uitstekende indicator voor het beoordelen van de algemene gezondheid van de Amerikaanse aandelenmarkt. De prestaties worden vaak gebruikt als benchmark voor beleggingsfondsen. De S&P 100 is minder uitgebreid dan de S&P 500 en richt zich op de 100 grootste Amerikaanse bedrijven in de S&P 500-index. Deze index is representatief voor de prestaties van large-cap bedrijven en biedt een gerichter beeld van de leiders in de Amerikaanse markt. De S&P 500- en S&P 100-indexen worden berekend op basis van de voor free float gecorrigeerde marktkapitalisatie (alleen aandelen die beschikbaar zijn voor het publiek worden meegerekend, waardoor een nauwkeurigere maatstaf voor de marktwaarde van de vermelde bedrijven wordt verkregen). De samenstelling van de S&P 500- en S&P 100-indexen wordt periodiek herzien om ervoor te zorgen dat ze de huidige trends op de aandelenmarkt nauwkeurig weerspiegelen. Tot de opnamecriteria behoren bedrijfsgrootte, liquiditeit en sectorvertegenwoordiging.